आतापर्यंत कोणी काय केलंय
बायको म्हणे नवऱ्याला
तुम्ही आजकाल माझ्याशी बोलायचं सोडून दिलंय
कामाच्या नादात हसायचं सोडून दिलंय
आता आहे संधी तर थोडं बोलूया
गप्पा गोष्टी करून थोडं हसुया
नवरा म्हणे बायकोला
बोलून मी काय बोलणार?
बोलायचं सोडलं म्हणून तर तुझे ऐकतोय
नुसतंच काय हसायचं म्हणून थोडं काम करतोय
कसली आलीय संधी यापेक्षा कामं बरी
प्रश्न पडतोय आता बसून काय करू घरी
वैतागलेली बायको करणार तरी काय?
नवऱ्याच्या थंड उत्तरावर बोलणार तरी काय?
पण शांत राहील ती बायको कसली
पटकन तिला युक्ती सुचली
तात्विक्तेच्या शब्द जाळ्यात ओढून नवऱ्याला बोले ती नारी...
बंदिवास हा थोडा आला तर नाराज झाली स्वारी
बंदिनी आम्ही आयुष्यभराच्या केल्या कधी का तक्रारी?
हसत नाहीत थोर म्हणून लेकरांनी का हसणे सोडून दिलंय
तोडतील कोणी वेलीच्या कुशीतून म्हणून कळ्यांनी का उमलायचं सोडून दिलंय
सुंदर आयुष्य देऊन देवाने आपल्याला मनुष्य केलंय
अन् वागताय असे जसं शंभर वर्षाचं कर्ज दिलंय
तात्विक्तेच्या शब्द जाळ्यात फसेल तो नवरा कसला
बायकोच्या त्या बोलांवर तो छद्मी वदला
बंदिनी तर तुम्हाला समाजाने केलंय अन्
बंदिवास आम्हा सरकारने दिलाय
थोरांच्या मायेने लेकरू ते हसते
अन् वेलीच्या कुशीतून तुटलेलं फुल देवाच्या माथी वसते
आयुष्य जसे दिसते तसे ते कधीच नसते
काय सांगू आणखी तुला
तुमच्यासाठीच तर माझा जीव तळमळतोय
जगायचं सोडून दिलंय म्हणून तर जगतोय...
- विशाल बळवंत बर्गे
No comments:
Post a Comment